Błękitnokrwiści & Maskarada - Melissa de la Cruz

    "Wygnani z niebios, przeklęci przez Boga..."


    Niedawno ukazała się na polskim rynku przedostatnia część serii Błękitnokrwiści i postanowiłam, że to właściwa pora na to aby wziąć się za zaczęcie tej serii. Mimo naprawdę wielu negatywnych opinii o tejże serii, nie czułam się jakoś specjalnie zniechęcona, wręcz przeciwnie - chciałam na własnej skórze przekonać się, czy Błękitnokrwiści są tak ciency jak mówi jedna połowa czytelników, czy tak dobrzy, jak twierdzi druga połowa. Po której stronie stanę?

    Piętnastoletnia Shuyler nigdy nie grzeszyła pięknością, nie należała do śmietanki towarzyskiej. Miała jedynie zaufanego przyjaciela Olivera i Dylana, jednakże czy ten drugi okaże się wartym zaufania? Zawsze ignorowana przez "świtę", niewidoczna i nie zawadzająca nikomu... Dlaczego Jack Force, nieziemsko przystojny brat ślicznej Mimi Force, za którą uganiali się wszyscy chłopcy, zaczął nagle interesować się niewidoczna dotąd panną van Alen? Wszystko opiera się wokół jednego. Shuyler dostała bowiem zaproszenie do Komitetu, w którym udział bierze tylko wcześniej wspomniana "śmietanka towarzyska", ale nie wystarczy mieć dużo pieniędzy aby takie zaproszenie otrzymać... Trzeba być Błękitnokrwistym. Coś niedobrego dzieje się w społeczności wampirów (tj, Błękitnokrwistych). Są całkowicie nieśmiertelni, jest to pewne w stu procentach, jednak nie ulega wątpliwości to, ze Aggie zdecydowanie jest martwa. A była Błękitną. Kto stoi za jej śmiercią? Z kim Shuyler będzie dane się związać, kto zawładnie jej sercem? Czy uda jej się odnaleźć dziadka? Czy ten będzie potrafił jej pomóc? Czy Srebrnokrwiści istnieją naprawdę czy są tylko mitem?


    W prawie każdej recenzji natykamy się na bardzo podobne stwierdzenia, w moim przypadku nie będzie inaczej. Uważam, że narracja była prowadzona w trochę sztuczny sposób, bohaterowie niezbyt dobrze wykreowani, bardzo stereotypowo, zdecydowanie za dużo marek ciuchów i za dużo zwracania na nie uwagi, jakby autorka tak bardzo chciała "wylansować" bohaterów. No i co do oryginalności... W sumie to patrząc na tę książkę w ogóle takie słowo mi nie chce przejść przez usta. Ja wiem, że ta książka u nas została wydana całe dwa lata temu, no ale ludzie, jedne z lepszych serii w oryginale są wydawane w roku 2006, 2007 i naprawdę mają o wiele więcej do zaoferowania... Co było największym plusem Błękitnokrwistych? Chyba to, że czytało się te książki niemalże błyskawicznie, a przyczyniała się do tego i luźna historia, i duża czcionka i mała ilość stron... Jednak tu pojawia się kolejna wada. Zdecydowanie za mało dialogów!


    Jak już wspomniałam, bohaterowie byli tworzeni według popularnego schematu, nieco sztuczni, naprawdę nie ma się czym chwalić. Główna bohaterka była taką typową szarą myszką, która potem okazała się kimś wyjątkowym, chłopak który zaczął się nią interesować musiał być tym najprzystojniejszym, no i oczywiście nie można tez zapomnieć o "tej wrednej", tutaj Mimi! Jedynym bohaterem do jakiego poczułam sympatię był chyba Oliver, ale niestety nikt więcej. Sceneria także nie jest nie wiadomo jak zachwycająca. Nowy Jork. To już było, następne proszę! Jedynie ciekawe było gdy Schuyler z Oliverem byli w Wenecji i mogli tam zostać na dłużej...

    Co do oprawy graficznej to uważam, że seria pod tym katem jest naprawdę dobrze zrobiona, chociaż moim skromnym zdaniem okładki wydania oryginalnego są wręcz zachwycające... Nasi Błękitni na półce prezentują się rewelacyjni, ale oryginalne Blue Bloods... Okładki są takie estetyczne i wyważone... Jednak i tak nie ma co na nasze narzekać, pierwsza część prezentuje się chyba najgorzej, za to cudowna okładka towarzyszy Krwawym Walentynkom!


    Podsumowując, mimo, że Błękitnokrwistych czytało się szybko i sprawnie (bynajmniej pierwszą część, drugą już gorzej) to nie jest to pozycja obowiązkowa dla fana powieści tego typu, aczkolwiek myślę, że każdy kto chciał już się z tą książką zaznajomił. Czy polecam? sama nie wiem. Myślę, że ta książka będzie dobra dla nastolatek zaczynających przygodę z czytaniem, ale na pewno seria ta nie zainteresuje nie wiadomo jak bardzo starsze czytelniczki. Podsumowując oba tomy, ocena ode mnie będzie wynosiła 5/10.


Tytuł oryginalny: Blue Bloods/Masquerade
Nr tomu w serii: I i II
Wydawnictwo: Jaguar
Data wydania: marzec 2010/maj 2010
Liczba stron: 320/320
Cena det: 34,9/34,9

Za książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Jaguar :)